Een onleesbaar opschrift

Tijdens onze inventarisatie van telramen en blokbrekers markeringen on de Zonneberg komen we ook wel eens andere interessante zaken tegen. De zogenaamde bijvangsten. Niet zo heel erg ver van de bekende kapel kwamen we hoog op de wand deze tekst tegen. Opvallend want er staan in dit gebied niet veel “hoge” opschriften, laat staan een tekst. Omdat het hoog op de wand staat is het moeilijk leesbaar. Ook het fotograferen ervan was niet eenvoudig, maar het is tóch gelukt. Wisten we nu maar wat er staat geschreven.

misschien dat een van jullie dit kan ontcijferen…… ergens in het midden staat “…….dan mot bald……” tenminste: dat denk ik. Iemand die zich eraan wil wagen: er is een hoge resolutie foto beschikbaar.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Discussies

Afbeelding
Jacques is al sinds begin jaren ’90 mijn vaste bergmaat maar dat betekent natuurlijk niet dat andere berglopers worden uitgesloten. Een van de mensen die regelmatig met mij, of met Jacques en mij op pad gaan is John. Door de jaren heen heeft zich tot een vriendschap ontwikkeld. john is een wandelende encyclopedie als het op het Kaptitel van Servaas of de groeven op Oostelijke Maashellingen aankomt. Inmiddels ben ik ook de huisfotograaf van zijn publicaties en heb ik de groeve die hij beheert tot in detail vastgelegd. De bijgaande foto is gemaakt tijdens één van onze tochten. John had een foto nodig van een ingekraste voorstelling. Terwijl ik het object aan het uitlichten en het fotograferen was, zochten Jacques die ditmaal niet veel te doen had, en John een plekje achter mij op om een en ander te bediscussiëren. Ondanks dat ik geconcentreerd bezig was volgende ik nauwgezet de discussie en genoot ik ervan. Dat is voor mij berglopen: met een stel goede bekenden iets bediscussiëren en onz
Read more »

Tableau de la troupe

Afbeelding
Een foto met tijdontspanner gemaakt laat 1979 in de Apostelgroeve. Van links naar rechts: ondergetekende, mijn broertje Howard, Jan Dauphin† en op de achterste rij Jo Queis†. Jan had ik enkele jaren ervoor in het legendarische berglopers café De Grot leren kennen. Sindsdien gingen we vaak samen op pad. Ontelbare tochten hebben wij ondernomen.  Een enkele keer ging mijn broertje mee. Hij was geen bergloper en ging wel eens voor de gezeligheid mee. Jo, of Joke zoals wij hem noemden, wilde eigenlijk Barretta worden genoemd. Barretta was een Amerikaanse detective serie en schijnbaar had iemand hem verteld dat hij leek op de hoofdpersoon. Jo was niet echt een bergloper maar dat maakte hij goed met zijn humor. Hij ging regelmatig mee en was de vrolijke noot in ons gezelschap. Helaas is Jo ons enkele jaren geleden door een tragisch verkeersongeval ontvallen. Jan en ik waren vaak op pad. In een tijd dat internet nog niet bestond en er niet of nauwelijks plattegronden van de groeven waren moest
Read more »